Appellation d’origine contrôlée. Appellation d’origine Contrôlée (vaak afgekort tot AOC of soms tot AC) is een Franse kwaliteitscontrole op landbouwproducten. De Appellation d’Origine Contrôlée bepaalt de regels op basis waarvan binnen een bepaald gebied wijn geproduceerd moet worden. Een AOC kan betrekking hebben op een hele regio, deelgebied, dorp, of specifieke wijngaard. Voor de consument geldt de vermelding als een kwaliteitsgarantie.
De AOC is de hoogste kwaliteitsaanduiding binnen de Franse Wijnwetgeving. Frankrijk telt tegenwoordig meer dan 400 AOC’s, van groot tot heel klein. De regelgeving verschilt per wijngebied, maar betreft altijd een garantie van diverse kwaliteitsaanduidingen, zoals:
• duidelijk afgebakend gebied
• minimum en/of maximum alcoholgehalte
• toegestane druivenrassen
• vinificatiemethode
• verbouwingsmethode
• hoeveelheid aangeplante wijnstokken
• maximaal aantal hectoliters per hectare
• tradities
• wijnstijl
Voldoet wijn aan de regels van het gebied van herkomst, dan mag de appellation op het etiket vermeld worden. Zo niet (ander druivenras, hoger alcoholpercentage etc.), dan valt de wijn onder een van de twee lagere kwaliteitsaanduidingen: Indication Géografique Protégée (IGP, voorheen Vin de Pays), wijn met geografische herkomstbenaming maar minder strikte regelgeving, of Vin de France (voorheen Vin de Table), tafelwijn zonder specifieke afkomst- en/of kwaliteitseisen.
In 1935 werd in Frankrijk, als eerste land in Europa, de wet op de appellations d’origine contrôlée ingevoerd. Het INAO (Institut National des Appellations d’Origine) is de overkoepelende Franse overheidsinstelling die de regelgeving opstelt, de naleving controleert en de AOC’s beschermt. Tegenwoordig is het ook mogelijk andere producten, zoals kaas, van het kwaliteitskenmerk te voorzien.
Op Europees niveau heet de AOC de Appellation d’Origine Protégée (AOP).
Vergelijkbare herkomstbenamingen:
Italië: DOC(G), Spanje: DO(C), Duitsland: QbA / QmP, Oostenrijk: Qualitätswein, Zuid-Afrika: wine of origen, USA: AVA