BLOEDWORST

Bloedworst is waarschijnlijk een van de oudste worstsoorten. Het is een product dat in veel Europese landen bekend is en waarvan talrijke regionale en zelfs plaatselijke varianten bestaan. Kenmerkend voor alle soorten is echter dat het basismengsel voor een belangrijk gedeelte bestaat uit bloed. Hieraan dankt dit worsttype niet alleen zijn naam, maar ook de vrij donkere, roodbruine kleur. In veruit de meeste bloedworstsoorten wordt (gezouten) varkensbloed gebruikt omdat dit van alle slachtveebloed het lichtste van kleur is. Een ander belangrijk onderdeel van het basismengsel van de meeste bloedworstsoorten is gekookt en verkleind zwoerd. Dit zorgt voor de vaak noodzakelijke binding in de worst.

Daartoe moet het echter zorgvuldig ontdaan zijn van alle vet. Gebeurt dat niet, dan gaat de bindkracht weer verloren. Bij de bereiding van bakbloedworsten wordt zwoerd als bindmiddel vervangen door meel om tijdens het bakken het product stevig te houden. In een aantal bloedworstsoorten wordt ook ander vlees verwerkt. Het bekendste zijn de grotere of kleinere spekblokjes die tijdens het bereidingsproces aan het basismengsel worden toegevoegd.

Om te voorkomen dat ze door de kleurstoffen in het bloed roze verkleuren, worden ze eerst gebroeid, d.w.z. in water enige tijd tegen de kook aan gehouden. Door toevoeging van orgaanvlees (tong, nier) ontstaan typische bloedworstsoorten als tongenworst en nierkaas. Bloedworst kan verder zijn gekruid met een groot aantal tuinkruiden, specerijen en andere smaakstoffen, tot rozijnen en keukenstroop toe. Na de bereiding wordt het bloedworstdeeg meestal in smalle of brede darm gestopt, gegaard of gepasteuriseerd en in een enkel geval daarna nog gerookt. Afhankelijk van het type kunnen bloedworstsoorten worden gegeten als koud broodbeleg of, in dikke plakken gebakken, als onderdeel van een warme maaltijd.

Stukje geschiedenis over bloedworst

Bloedworst, een van de oudste bekende vleesproducten, heeft een rijke en veelzijdige geschiedenis die teruggaat tot de tijd van de oude beschavingen. Het wordt gemaakt door bloed, meestal van varkens, te mengen met bindmiddelen zoals graan van broodkruimels en vaak varkensvet en kruiden toe te voegen. Hier volgt een kort overzicht van de geschiedenis van bloedworst: Oud Bloedworst wordt al duizenden jaren over de hele wereld geconsumeerd en was zelfs al bekend bij de oude Grieken en Romeinen. In Homerus’ “Odyssee” wordt Middeleeuws In de Middeleeuwen was bloedworst een populair en voedzaam gerecht, vooral tijdens de slachtmaand, november. Boeren compleet er gebruik van omdat het bloed van de dieren, dat anders verspild zou worden, werd gebruikt. In veel Europese landen heeft bloedworst nog steeds een belangrijke plaats op het menu, met regionale variaties zoals de “black pudding”in het Vere“zwarte boudin” in“Bloemworst”in Duitsland Moderne De bereidingswijze en recepten zijn door de eeuwen heen geëvolueerd, met talloze variaties over de hele wereld. Het gerecht wordt vaak verdacht als onderdeel van stevige ontbijtgerechten of avondmaaltijden en heeft een sterke culturele betekenis in veel landen. In Nederland en België staat bloed Belang en T Bloedworst was traditioneel een belangrijk gerecht omdat het alle delen van een dier, wat belangrijk was in tijden van schaarste. Het werd vaak gemaakt tijdens grote slachtfeesten, terwijl een hele gemeenschap betrokken was bij het verwerken van vlees. Tegenwoordig wordt bloedworst niet alleen gewaardeerd om zijn smaak en voedingswaarde, maar ook vanwege de traditionele en culinaire erfenis  Dit gerecht wordt wereldwijd nog steeds bereid en gewaardeerd, en het blijft een culinaire traditie die de tand des

Johan van Uden van slagerij Chateubriand maakt boudin noir: Franse bloedworst.

Van zijn zelfgemaakte bloedworst maakt Rogier van Dam -patron cuisiner van restaurant Lastage in Amsterdam- een gerecht met linzen, slakken, aardappel en knoflookschuim.