Historici geven aan dat er twee mogelijke versies zijn van het verhaal van de oorsprong van het gerecht Eggs Benedict zijn:
De eerste mogelijke versie
1860 – De eer is gegeven aan Delmonico’s Restaurant in New York. Het is het allereerste restaurant dat ooit geopend is in de Verenigde Staten. In de jaren 1860 had het restaurant een vaste klant, mevrouw LeGrand Benedict. Deze dame wilde graag iets nieuws eten voor lunch. Hierop bedacht de chef-kok Charles Ranhofer het gerecht Eggs Benedict.
Hij heeft een recept genaamd Eggs a ‘la Benedick’ in zijn kookboek The Epicurean (gepubliceerd in 1894) opgenomen.
Hieronder staat het recept van Eggs Benedict volgens Ranhofer.
Eggs ‘á la Benedick’ – Knip wat muffins in de helften kruisig, rooster ze zonder te bruinen. Steek een stuk brood uit in een rondje. Snijd wat gekookte ham tot dezelfde diameter als de muffins en leg dat over de muffin heen. Leg een gepocheerd ei op elk stukje toast. Bedek het geheel met Hollandaise saus.
De tweede mogelijke versie
1894 – Het volgende verhaal verscheen in het 19 december 1942 in een editie van de column ‘Talk of the Town’ van het wekelijkse New Yorker Magazine. De column is gebaseerd op een interview met Lemuel Benedict in het jaar voordat hij stierf. In 1894 bestelde Lemuel Benedict, een Wall Street-broker, die last van een kater had, “een getoaste boterham met fris spek, twee gepocheerde eieren en een overvloed van hollandaise saus” in het Waldorf Hotel in New York.
De legendarische maître d’hôtel van het Waldorf, Oscar Tschirky, was zo onder de indruk dat hij het gerecht op zijn ontbijt- en lunchmenu’s plaatste, nadat hij Canadees spek voor gekookte ham en het geroosterde brood voor een geroosterde Engelse muffin had vervangen.
