Het klimaat in het Midden-Oosten is uitstekend geschikt voor kikkererwten, de oorsprong van de meest bekende recept van de hummus blijft grotendeels een mysterie. Hummus is een puree op basis van kikkererwten met knoflook, olijfolie en diverse kruiden. Hummus wordt onder andere met pitabrood, Turks brood, Marokkaans brood en Libanees brood gegeten. Op het bord wordt olijfolie er overheen gegoten. Je ziet in tegenwoordig in potjes diverse soorten olie gebruikt worden, maar dat hoort niet. Ook wordt er vaak bij Tahin bij geserveerd. Tahin is een pasta gemaakt van sesamzaad.
Hummus is oorspronkelijk afkomstig uit de Levant, als onderdeel van de Libanese keuken. Maar tegenwoordig is het populair in het hele Midden-Oosten, Noord-Afrika en Turkije. Archeologen hebben aanwijzingen gevonden dat kikkererwten in deze regio al zo’n 10.000 jaar geleden werden gegeten. De vroege sporen van gerechten vergelijkbaar met hummus komen uit het oude Egypte, waar kikkererwten regelmatig op het menu stonden. Het exacte gerecht zoals wij het kennen (met tahin en andere ingrediënten) wordt echter voor het eerst genoemd in geschriften uit de 13e eeuw.
Regionale Geschiedenis en Cultuur
Hummus is nauw verbonden met de keukens van de Levant en het Midden-Oosten, en het is een belangrijk onderdeel van de culinaire identiteit van veel landen in deze regio.
-
Ottomaanse Rijk: Gedurende de periode van het Ottomaanse Rijk verspreidden veel gerechten uit de Levant, waaronder hummus, zich door verschillende delen van het rijk. De Ottomanen, die over een groot deel van het Midden-Oosten, Noord-Afrika en de Balkan heersten, droegen bij aan de verspreiding van het gerecht door handelsroutes en migraties.
-
Levant en Arabische wereld: Hummus wordt vooral beschouwd als een basisvoedsel in de Levant en de bredere Arabische wereld. Het wordt vaak gegeten met platbrood (pita), als onderdeel van een mezze (een reeks kleine gerechten), of als bijgerecht bij gegrilde gerechten.
-
Israël: Hummus is ook een belangrijk gerecht in de Israëlische keuken en maakt deel uit van de Joodse en Arabische culinaire tradities. Het gerecht werd na de oprichting van de staat Israël in 1948 steeds populairder onder Joden uit de diaspora. Met de immigratie van Joden uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten (Sefardische en Mizrahi Joden) werd hummus onderdeel van het dagelijkse Israëlische dieet.
Ook in Europa kunnen ze dit product steeds meer waarderen. Ook in Nederland en België, wordt dit steeds meer gegeten en is het bijna overal verkrijgbaar in verse vorm of in blik.
Andere schrijfwijzen voor hummus zijn: hoemoes, hoummous, humus en humous. Het is vegetarisch puree.