Het vlees van de muskusos is een schitterende, soms doorregen vleessoort en zit qua structuur tussen schapen- en rundvlees in. Alhoewel er nooit jonge exemplaren geslacht worden is het vlees bijzonder mals, de goulash is prima geschikt voor een mooie stoofschotel. Veel muskusosvlees zal er nooit op de markt komen, maar als u het vindt dan is het zeker het proberen waard.
De muskusos is verwant aan het schaap, terwijl het ook een rundersoort is. Wat zijn uiterlijk betreft lijkt hij zeker meer een rundersoort, maar toch is hij waarschijnlijk meer verwant aan schapen en geiten. Ook is de muskusos verwant aan de in Tibet en China levende takin en yak. Specifiek voor de muskusos zijn de muskusklieren en de sterke geur die zij hierdoor verspreiden. Zij hebben een zware bouw en kunnen tot over de 300 kg wegen. Zij zijn geheel bedekt met lange dikke haren, dit om hen te beschermen tegen de kou. Muskusossen leven in de Noordpoolcirkel van Canada en Groenland. Deze dieren zijn in hun bestaan sterk bedreigd geweest. Enerzijds door de jacht van de toenmalige walvisvaarders, die ze afschoten voor vers vlees en anderzijds door enkele jaren hevige sneeuwval in hun leefgebied, zodat zij hun voedsel, gras, niet meer konden bereiken. Rond de Hudsen Baai kwamen vroeger kuddes voor van 15.000 stuks, maar tegenwoordig worden dergelijke aantallen niet meer gehaald. Dankzij de moeite van bepaalde dierenwelzijnorganisaties breidt het aantal muskusossen zich nu gestaag uit. De dieren worden begeleid ‘gefokt’. Zij leven gewoon in het wild, maar er worden alleen stieren geschoten voor het vlees. Reden daarvoor is dat stieren soms tot de dood aan toe duelleren door met de koppen tegen elkaar beuken om de gunst van de koeien. De verliezer hierbij wordt uit de kudde verstoten en worden eenzame zwevers. Deze dieren hebben geen nut meer voor het voortbestaan van een bepaalde kudde en kunnen dus zonder weinig gevolgen worden afgeschoten.