Dit komt misschien als een verrassing maar pinda’s zijn helemaal geen noten. Ze smaken wel een beetje als noten en hun vorm is ook behoorlijk nootachtig, maar toch mag je ze niet verwarren met echte noten. Zeker wanneer je probeert af te vallen door het eten van noten.
Pinda’s zijn peulvruchten
Pinda’s zijn, net als erwten, linze, sojabonen en snijbonen. Pinda’s worden meestal niet rauw gegeten, maar geroosterd en gezout. Pindakaas is in ons westerse dieet ook vaak aanwezig. De pinda is een bijzonder populair product in Nederland, de Verenigde Staten en sommige delen van Azië. Pinda’s zijn rijk aan gezonde vetten, eiwitten, vitaminen en mineralen. In die zin zijn ze dus net zo gezond als echte noten, maar er zijn ook dingen die pinda’s tot een minder aantrekkelijk product maken als je af wilt vallen dan walnoten, amandelen, cashewnoten en hazelnoten.
In september en oktober worden de pindaplanten geoogst, waarna ze met de pinda’s omhoog gelegd worden om te drogen. Uitgegraven pinda’s bevatten 25 tot 50% vocht en moeten indrogen tot 10% of minder voordat ze opgeslagen kunnen worden.
De grootste producenten van pinda’s zijn China, Israël, de Verenigde Staten, Egypte, Argentinië en Zuid-Afrika. Israël en Egypte produceren voornamelijk voor export van de rauwe noten in dop. China exporteert ook rauwe noten in dop, hoewel het grootste deel van de oogst in gepelde vorm wordt geëxporteerd of gebruikt voor de productie van arachideolie.
Pinda’s bevatten meer koolhydraten
In de eerste plaats bevatten pinda’s heel wat meer koolhydraten dan de echte noten. Dat is slecht nieuws voor iedereen die wilt afvallen, want met een dieet dat rijk is aan koolhydraten, wordt afvallen erg moeilijk. De koolhydraten zorgen er namelijk voor dat je lichaam het hormoon insuline produceert, waardoor je de suikers in je bloedstroom gaat opslaan als reserve energie onder de vorm van glycogeen en vetweefsel. Wil je afvallen, dan moet je dat vermijden en dus zo min mogelijk koolhydraten eten. Om die reden is het dus beter om echte noten te eten, want die bevatten alle gezonde stoffen van pinda’s, maar veel minder koolhydraten.
De belangrijkste reservestof in een pinda is vet. Pinda’s hebben een hoger vetgehalte dan de zaden van andere peulvruchten. Pinda’s bevatten naast 46% vet (waarvan 7% verzadigd) 25% eiwit en circa 14% koolhydraten.
Pinda’s bevatten grote hoeveelheden vitamine B3, vitamine E en zink. Zink speelt een belangrijke rol bij de opbouw van eiwitten en bij het herstellen en vernieuwen van weefsel. Vitamine E is een sterke antioxidant die een belangrijke rol kan spelen bij het voorkomen van hart- en vaatziekten en kanker. Vitamine B3 zorgt voor een goede werking van het zenuwstelsel en helpt je huid gezond te houden.
13 september |
Internationale Pinda Dag |
Wereldwijde geschiedenisDe pinda komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. Al meer dan 3.500 jaar geleden gebruikten de Inca’s de pinda’s als voedsel dat ze meegaven aan de doden voor in het hiernamaals. De Spaanse ontdekkingsreizigers namen de pinda’s mee naar Spanje en van daaruit werden ze verspreid over Azië en Afrika. De pinda werd een populair gewas, vooral in Afrika waar men zelfs dacht dat de pinda een ziel had. Vanuit Afrika werd de pinda via slavenschepen in de VS geïntroduceerd. Daar steeg de consumptie van pinda’s vooral onder invloed van de Burgeroorlog van 1860, toen zowel het Zuidelijke als het Noordelijke leger inzagen hoe waardevol de pinda was. Tegenwoordig worden pinda’s in tal van producten verwerkt en worden ze in vele keukens over de hele wereld als ingrediënt gebruikt. |
Een pinda-allergie is een notenallergie, die zeer ernstig kan zijn en de dood tot gevolg hebben; sommigen reageren zelfs al zeer heftig op de geur van pinda’s.
