MÜLLER-THURGAU

Druif met een vage herkomst. Een recent DNAonderzoek heeft uitgewezen dat het gaat om een kruising van twee rieslingrassen. De soort vormt een compromis tussen de aristocratische allure van de riesling en meer commerciële aspecten als resistentie tegen ziekten, vroege rijping en een hoge opbrengst. Sommigen bewonderen de wijn van deze druif; critici verwijt en deze ‘Liebfraumilchd ruif’ in de jaren zeventig en tachtig de Duitse wijnreputatie onderuit te hebben gehaald. Synon iem in Oostenrijk is de riesling-sylvaner. Wijnstijl: Hoewel een variant ervan, heeft de müller-thurgau als druif minder cachet dan de aristocratische riesling – reden waarom veel etiketten de naam liever niet vermelden. De druif levert behoorlijke hoeveelheden neutrale tot plezierig e wegdrink wijntjes, vaag strogroen van kleur en met een bouquet waarin een muskaat toets valt te bespeuren. Sommige zijn licht fruitig en wat bloemig, andere blijven vaag. De smaak is overwegend mild en ietwat elegant en heeft, behalve een lichte muskaattoon, associaties die variëren van een lichte bloemigheid tot het aroma van versgeplukte druiven. Een beperkte oogst resulteert vaak in een gevulde wijn met een bescheiden potentieel. Bewaar Müller-Thurgaus niet; de wijnen moeten jong worden gedronken.