Cheesecake de geschiedenis

De eerste “cheesecake” is mogelijk gemaakt op het Griekse eiland Samos. Fysisch antropologen hebben daar kaasvormen opgegraven die dateren van rond 2000 voor Christus. Kaas en kaasproducten bestonden waarschijnlijk al duizenden jaren daarvoor, maar eerder dan dit gaat de prehistorie in (die periode in de menselijke geschiedenis vóór de uitvinding van het schrift). In Griekenland werd cheesecake beschouwd als een goede energiebron en er zijn aanwijzingen dat het tijdens de eerste Olympische spelen in 776 voor Christus aan atleten werd geserveerd. Van Griekse bruiden en bruidegoms was ook bekend dat ze cheesecake als bruidstaart gebruikten. De eenvoudige ingrediënten van meel, tarwe, honing en kaas werden tot een cake gevormd. En gebakken – een verre schreeuw van de meer gecompliceerde recepten die tegenwoordig beschikbaar zijn!

 

De schrijver Athenaeus wordt gecrediteerd voor het schrijven van het eerste Griekse cheesecake-recept in 230 na Christus (tegen die tijd serveerden de Grieken al meer dan 2000 jaar cheesecake, maar dit is het oudste bekende Griekse recept!) Het was ook vrij eenvoudig – stamp de kaas tot het glad en pasteuze is – meng de fijngestampte kaas in een koperen pan met honing en lentetarwebloem – verwarm de cheesecake “in één massa” – laat afkoelen en serveer.

Toen de Romeinen Griekenland veroverden, was het recept voor cheesecake slechts één oorlogsbuit. Ze hebben het aangepast, inclusief geplette kaas en eieren. Deze ingrediënten werden onder een hete baksteen gebakken en warm geserveerd. Af en toe deden de Romeinen de kaasvulling in een gebakje. De Romeinen noemden hun cheesecake “libuma” en ze serveerden het bij speciale gelegenheden. Marcus Cato, een Romeinse politicus in de eerste eeuw voor Christus, wordt gecrediteerd als het opnemen van het oudst bekende Romeinse cheesecake-recept.

 

Toen de Romeinen hun rijk uitbreidden, brachten ze cheesecake-recepten naar de Europeanen. Groot-Brittannië en Oost-Europa begonnen te experimenteren met manieren om hun eigen unieke draai aan cheesecake te geven. In elk land van Europa begonnen de recepten verschillende culturele vormen aan te nemen, waarbij gebruik werd gemaakt van ingrediënten uit elke regio. In 1545 werd het eerste kookboek gedrukt. Het beschreef de cheesecake als een op meel gebaseerd zoet voedsel. Zelfs de chef-kok van Henry VIII deed zijn deel om het cheesecake-recept vorm te geven. Blijkbaar sneed zijn chef-kok kaas in hele kleine stukjes en weekte die stukjes drie uur in melk. Daarna zeefde hij het mengsel en voegde eieren, boter en suiker toe.

 

Het was echter pas in de 18e eeuw dat cheesecake eruit zou gaan zien als iets dat we tegenwoordig in de Verenigde Staten herkennen. Rond deze tijd begonnen Europeanen losgeklopte eieren te gebruiken in plaats van gist om hun brood en gebak te laten rijzen. Door de overweldigende gistsmaak te verwijderen, smaakte cheesecake meer als een desserttraktatie. Toen Europeanen naar Amerika emigreerden, brachten sommigen hun cheesecake-recepten mee.

Roomkaas was een Amerikaanse toevoeging aan de cake en is sindsdien een hoofdingrediënt geworden in de Verenigde Staten. In 1872 probeerde een melkveehouder uit New York de Franse kaas Neufchatel te repliceren. In plaats daarvan ontdekte hij per ongeluk een proces dat resulteerde in de creatie van roomkaas. Drie jaar later werd roomkaas verpakt in folie en gedistribueerd naar lokale winkels onder het merk Philadelphia Cream Cheese. Het merk Philadelphia Cream Cheese werd in 1903 gekocht door de Phoenix Cheese Company en vervolgens in 1928 door de Kraft Cheese Company. Kraft blijft dezelfde heerlijke Philadelphia Cream Cheese maken die we tegenwoordig allemaal kennen.

Natuurlijk is geen verhaal over cheesecake compleet zonder in te gaan op de oorsprong van de cheesecake in New York-stijl. De klassieke cheesecake in New York-stijl wordt geserveerd met alleen de cake – er wordt geen fruit, chocolade of karamel geserveerd aan de bovenkant of aan de zijkant. Deze beroemde, zacht smakende cake krijgt zijn kenmerkende smaak van extra eidooiers in de roomkaascake-mix.

 

Tegen de jaren 1900 waren New Yorkers verliefd op dit dessert. Vrijwel elk restaurant had zijn eigen versie van cheesecake op de menukaart. Sindsdien strijden New Yorkers om opscheppen over het originele recept. Hoewel hij vooral bekend is om zijn kenmerkende sandwiches, wordt Arnold Reuben (1883-1970) over het algemeen gecrediteerd voor het maken van de cheesecake in New York Style. Ruben werd geboren in Duitsland en kwam op jonge leeftijd naar Amerika. Het verhaal gaat dat Reuben was uitgenodigd voor een etentje waar de gastvrouw een kaastaart serveerde. Naar verluidt was hij zo geïntrigeerd door dit gerecht dat hij met het recept experimenteerde totdat hij op de proppen kwam met de geliefde cheesecake in NY Style.

New York is niet de enige plek in Amerika die zijn eigen draai geeft aan cheesecakes. In Chicago wordt zure room aan het recept toegevoegd om het romig te houden. Ondertussen staat Philadelphia-cheesecake bekend als lichter en romiger dan cheesecake in New York-stijl en kan worden geserveerd met toppings van fruit of chocolade. In St. Louis genieten ze van een kleverige botercake, die een extra laag cake-topping op de cheesecake-vulling heeft.

Elke regio van de wereld heeft ook zijn eigen kijk op de beste manier om het dessert te maken. Italianen gebruiken ricotta, terwijl de Grieken mizithra of feta gebruiken. Duitsers geven de voorkeur aan kwark, terwijl de Japanners een combinatie van maïzena en eiwit gebruiken. Er zijn speciale cheesecakes met onder meer blauwe kaas, zeevruchten, pittige pepers en zelfs tofu! Ondanks alle variaties blijven de hoofdingrediënten van het populaire dessert – kaas, tarwe en een zoetstof – hetzelfde.