In 1845 startte J. van der Kolk met de productie van de Zwolse Balletjes in de stekenbakkerij die hij in de kelder van het monumentale pand van een voormalige kruidenier installeerde. De “steek” is de benaming van een ambachtelijk gemaakt snoepje, gestoken uit suikerdeeg. De eerste zwarte steken werden door de stekenbakker gemaakt van rietsuiker aangezien er nog geen suikerbieten in Nederland werden verbouwd. De zwarte rietsuikersteek werd voornamelijk gebruikt om de koffie en thee te zoeten. Na de komst van de suikerbieten (kristalsuiker) werd de steek het Zwolse Balletje genoemd, een balletje is een ander woord voor een snoepje. Vervolgens werden er verschillende smaken toegevoegd: mokka, kaneel, vanille en later ook fruitsmaken.

Het stekenbakken
Aan het originele, geheime recept is nog steeds niets gewijzigd en de Zwolse Balletjes worden nog steeds in de kelder van het Zwolse Balletjeshuis op ambachtelijke wijze door de stekenbakkers gemaakt. Het suiker wordt in koperen potten op open vuur gekookt tot suikerdeeg. Dit deeg wordt op een met watergekoelde tafel gegoten, zodat een kneedbare massa ontstaat. Deze massa wordt uit elkaar getrokken tot verschillende repen deeg. Deze nog warme repen worden vervolgens door een wals gevoerd, waarna aan het eind van een lopende band het inmiddels afgekoelde deeg in kussentjes uiteen valt.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zwolse Balletjes zijn in verschillende verpakkingen te koop. Bijvoorbeeld in een ouderwetse puntzak of in een modern vormgegeven blikje.